Blog

Podstawy sprzeciwu wobec zgłoszenia znaku towarowego

Zarejestrowany znak towarowy ma bez wątpienia duże znaczenie w kontekście budowania marki. Należy jednak pamiętać, że samo posiadanie prawa ochronnego na znak towarowy nie zagwarantuje, że na rynku nie pojawi się podobne oznaczenie. Istotne bowiem jest, by na bieżąco śledzić Biuletyn Urzędu Patentowego, w którym publikowane są zgłoszenia nowych znaków towarowych.

Spis treści

Tryb rejestrowy

Aktualnie w momencie zgłoszenia znaku towarowego do Urzędu Patentowego (dalej także jako „Urząd”), ekspert dokonuje tylko tzw. badania wstępnego, czyli formalnej procedury weryfikacyjnej. Polega to na tym, że weryfikuje on tylko czy wniosek spełnia warunki formalne (przesłanki bezwzględne), tj. czy oznaczenie nie należy do kategorii oznaczeń kategorycznie wyłączonych z rejestracji. Po zakończeniu tego procesu, informacja o znaku jest oficjalnie publikowana w Biuletynie Urzędu Patentowego (BUP). BUP jest ogólnodostępny i każdy może na bieżąco weryfikować pojawiające się w nim oznaczenia. Od dnia ogłoszenia o zgłoszeniu znaku towarowego rozpoczyna bieg trzymiesięczny termin na złożeniu sprzeciwu do rejestracji.

Można jeszcze wskazać, iż przedstawiony tryb rejestracji jest stosunkowo nowy i obowiązuje od 15 kwietnia 2016 r. Uprzednio to ekspert Urzędu Patentowego RP sam dokonywał weryfikacji czy udzielenie prawa ochronnego na przedmiotowy znak towarowy nie naruszy praw innych osób oraz wyszukiwał znaki podobne, a w przypadku wykrycia takich przesłanek odmawiał udzielenia ochrony. W aktualnym trybie, jeżeli w danej sprawie nie wpłynie sprzeciw, to nawet jeśli istnieją bardzo podobne znaki towarowe, które mogłyby naruszać np. istniejącą już markę danego znaku towarowego, prawo ochronne może zostać przyznane. 

Kto może zgłosić sprzeciw?

Sprzeciw od rejestracji znaku towarowego może zgłosić podmiot, który legitymuje się podstawą prawną do jego zgłoszenia. Może to być osoba fizyczna lub prawna, uprawniona do wcześniejszego znaku towarowego, uprawniona z wcześniejszego prawa osobistego lub majątkowego, a także  uprawniona do wykonywania praw wynikających z wcześniejszego zgłoszenia oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia, o ile oznaczenia te zostaną zarejestrowane. 

Podstawy sprzeciwu

Podstawy sprzeciwu zostały wskazane w art. 1321 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, gdzie wskazuje się, iż nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy, jeśli sprzeciw złożony w stosunku do niego zostanie oparty na zasadnych podstawach. Podstawą sprzeciwu może być:

  1. Prawo z wcześniej zarejestrowanego znak towarowego – jeżeli ktoś stara się o uzyskanie prawa ochronnego na znak towarowy, który jest podobny lub identyczny ze znakiem już zarejestrowanym. Co szczególnie istotne, znak ten musi być zarejestrowany w stosunku do tych samych lub podobnych towarów i usług, gdyż taki mogłoby to wprowadzać w błąd konsumentów lub kontrahentów.  
  2. Prawo z wcześniej zgłoszonego znaku towarowego – jest to podobna sytuacja do tej opisywanej powyżej, jednakże różnica jest taka, że prawo ochronne na znak towarowy podobny lub identyczny do zgłaszanego nie zostało jeszcze udzielone, ale wniosek taki został wniesiony wcześniej. W tej sytuacji proces rejestracji nowo zgłoszonego znaku towarowego zostanie wstrzymany do momentu ukończenia procedury wcześniejszego znaku. Wynika to z faktu, iż dopiero po wydaniu decyzji w pierwszej sprawie, można kontynuować proces w stosunku do nowego znaku, gdyż w przypadku odmowy rejestracji pierwszego znaku, sprzeciw może okazać się bezpodstawny. 
  3. Prawo osobiste czy majątkowe osób trzecich – zgłoszony znak towarowy może naruszać prawa osobiste lub majątkowe innych osób, np. prawa autorskie twórcy logo, prawo do imienia, nazwiska, a również prawo do wizerunku. Wskazane zostało jedynie kilka wybranych przykładów, natomiast sam katalog takich praw jest dużo większy. 
  4. Prawo do znaku towarowego renomowanego – renomowane znaki towarowe otrzymują znacznie większą ochronę niż inne oznaczenia. Każdy znak towarowy rejestrowany jest tylko w stosunku do danej grupy towarów i usług, które wymienione zostaną w zgłoszeniu. Tylko w ramach tej grupy uzyskuje się monopol prawny na dane oznaczenie. Renomowane znaki, natomiast, chronione są również w zakresie towarów lub usługi niepodobnych. Wynika to z tego, iż są one znane wśród znacznej grupy odbiorców i wynikają z długie istnienia na rynku, wysokiej sprzedaży, intensywnej reklamy, a także dobrej opinii wśród konsumentów i kontrahentów. Przykładami takich znaków są Coca-Cola czy Snickers.
  5. Prawo do znaku towarowego powszechnie znanego – oznaczenie powszechnie znane związane jest, tak jak znak towarowy renomowany, z dużą rozpoznawalnością na rynku, wysoką sprzedażą oraz intensywną reklamą, jednakże nie jest on zarejestrowanym znakiem towarowym. W Polsce nie istnieje żaden obowiązek rejestracji używanych w obrocie znaków towarowych, w związku z tym brak dokonywania tego przez przedsiębiorców jest dosyć częstym zjawiskiem. Posługiwanie się przez inny podmiot znakiem towarowym powszechnie znanym mogłoby przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść, a także być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego.
  6. Prawo chroniące oznaczenie geograficzne lub nazwę pochodzenia – osoba uprawniona do wykonywania praw wynikających z wcześniej zarejestrowanego znaku może złożyć sprzeciw do rejestracji znaku towarowego na podstawie przepisów prawa krajowego lub prawa Unii Europejskiej przewidujących ochronę oznaczenia geograficznego lub nazwy pochodzenia.

Wniesienie sprzeciwu

Sprzeciw wobec zgłoszenia znaku towarowego należy wnieść do Urzędu Patentowego RP na piśmie w terminie 3 miesięcy do daty ogłoszenia o zgłoszeniu kwestionowanego znaku towarowego w Biuletynie Urzędu Patentowego oraz dokonać opłaty w wysokości 600 zł. Sprzeciw taki powinien zawierać co najmniej: oznaczenie stron – zgłaszającego i wnoszącego sprzeciw, wskazanie podstawy faktycznej i prawnej wraz z uzasadnieniem, określenie zakresu sprzeciwu, czyli wskazanie towarów lub usług, które są objęte sprzeciwem, a także musi zostać opatrzony podpisem wnoszącego sprzeciw. 

Postępowanie sporne

Wniesienie sprzeciwu rozpoczyna postępowanie sporne, w którym stronami są zgłaszający i wnoszący sprzeciw. Po kontroli wstępnej sprzeciwu, Urząd niezwłocznie powiadamia zgłaszającego o sprzeciwie, a także informuje obie strony o możliwości ugodowego zakończenia sprawy. Bieg rozpoczyna dwumiesięczny okres, w trakcie którego strony mogą kontaktować się ze sobą w celu zawarcia ugody. Jeżeli w tym czasie nie zostanie zawarta ugoda pomiędzy stronami, to Urząd wzywa zgłaszającego do złożenia odpowiedzi na sprzeciw. Zgłaszający powinien wtedy przedstawić wszystkie argumenty oraz dowody na ich poparcie, które przekonają Urząd do oddalenia sprzeciwu. Następnie Urząd może zobowiązać strony do odniesienia się do pism drugiej strony. Dopiero po zakończeniu wymiany korespondencji Urząd wydaje decyzję kończącą postępowanie.

Zakończenie postępowania

Po rozpatrzeniu sprzeciwu Urząd Patentowy wydaje decyzję o oddaleniu sprzeciwu lub uznaniu go za zasadny w całości lub w części. Od przedmiotowej decyzji stronom służy wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, który rozstrzygany jest przez kolegia orzekające do spraw spornych. 

Podsumowanie

Postępowania sporne w sprawach rejestracji znaków towarowych nie należą do postępowań prostych. Sprzeciw wobec zgłoszenia znaku towarowego musi zawierać wiele elementów, w szczególności podstawę prawną oraz faktyczną, a także uzasadnienie. Z tego też względu niezbędne może okazać się skorzystanie z profesjonalisty, posiadającego doświadczenie w procesie uzyskiwania decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy, a także w postępowaniach spornych.

Jeżeli zainteresował Państwa opisany wyżej temat, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią (tel.: +48 17 307 07 66, +48 12 307 09 88 lub e-mail: kancelaria@ktmh.pl) oraz do umówienia spotkania w biurze Kancelarii w Rzeszowie lub Krakowie. Istnieje także możliwość udzielenia pomocy zdalnej za pomocą środków porozumiewania się na odległość (tj. telekonferencja lub wideokonferencja).

Jestem aplikantem radcowskim przy Okręgowej Izbie Radców Prawnych w Rzeszowie. Specjalizuje się w zakresie zagadnień prawa bankowego, windykacji należności Klientów, prawa cywilnego oraz wsparciem w obsłudze prawnej podmiotów gospodarczych.

Kontakt

Kancelaria Prawna TMH Rzeszów – Adwokat Tomasz Marek, Radca Prawny Marcin Hotel

ul. Dominikańska 1A
35-077 Rzeszów

Tel: (17) 307 07 66

Ocena Google
5.0
Na podstawie 116 recenzji
×